Blad-dóu-diable(-di-tres-espino)
Aegilops neglecta
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Blad-dóu-diable, Blad-de-cougiéu, Trauco-sa.
Noms en français : Égilope à trois arêtes, Égilope négligée.
Descripcioun :Aquéu blad-dóu-diable, mens coumun que soun cousin, Aegilops geniculata trachis dins li tepiero seco souvènt sus siliço. Li glumo an 3 (2) arèsto e pas 4 (5). Èi tambèn mai long (>2cm) e pas verdau.
Usanço :Li blad-dóu-diable soun proche dis àvi fèr de nòsti blad cultiva. Soun adounc bon à manja, mai sara un pau long pèr n'en acampa li grano. Èron acampa en Sicilo à passa tèms.
Port : Erbo
Taio : 20 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Aegilops
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Tepiero seco
- Ermas
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Mediterrano-Touranièno
Ref. sc. : Aegilops neglecta Req. ex Bertol., 1835
Soja
Glycine max
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Soja, Soja protéagineux.
Descripcioun :Lou soja èi pas gaire cultiva au nostre, pamens se pòu trouba d'aqui d'eila. Es uno planto de l'an, peludo que fai de pichòti flour vióuleto. Li dòuso soun gibouso e proun peludo.
Usanço :Sabèn que lou soja que nous vèn d'Asìo, èi cultiva subretout pèr si grano d'ounte se fai de "la" paure en graisso e riche en proutido, o peréu d'òli ; lou soubre èi douna i bèsti (tourtèu).
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1(1,5) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Glycine
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 4 à 6 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Champ
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Óurigino asiatico
Ref. sc. : Glycine max (L.) Merr., 1917